Champions League - Lycurgus vs Dobrudja
Waarom raakt je dit persoonlijk?
Allereerst natuurlijk omdat je eigen klasgenootje in het team speelt. Dit was de reden dat we naar de wedstrijd gingen, desondanks dat hij geen minuut in het veld heeft gestaan. Bij elk evenement waar zoveel bezoekers zijn en iedereen achter hetzelfde team staat, krijg ik kippenvel. Het geschreeuw, het applaus, de waves. Dat allemaal bij elkaar zorgt ervoor dat ik op het randje van mijn stoel zit met spanning alles probeer te volgen. Door zulke evenementen word ik er weer aan herinnert dat het helemaal niet uitmaakt welke sport het is maar de sfeer die mijn sporthart laat kloppen.
Het evenement
Woensdag 3 november was dé dag! Het plan was als volgt, eer met de hele klas een pannenkoek eten op het pannenkoekschip en daarna naar de wedstrijd van Stijn. De Champions League wedstrijd ging tussen het Groningse Lycurgus en het Bulgaarse team Dobrudja. De wedstrijd vond plaats in het Martini Plaza in Groningen. De pannenkoeken waren op en de gezamenlijke fietstocht in de regen begon, met veel enthousiasme en lawaai kwamen we aan bij Martini Plaza. Al snel kwamen we erachter dat we misschien iets eerder hadden moeten komen omdat het erom zou spannen of de opening zouden meemaken. Gelukkig waren we op tijd en zagen we de teams het veld betreden. Het moment dat je daadwerkelijk in Martini Plaza staat en de muziek aangaat, kreeg ik over mijn hele lijf kippenvel. Eenmaal onze plekjes hebben gevonden en het 'spandoek' klaar voor Stijn kon de wedstrijd beginnen. De wedstrijd verliep voor Lycurgus vrij soepel en zonder dat Stijn ook maar één punt had gespeeld wonnen ze de eerste Champions League met 3-0.
Voor de klas ging het feestje nog even door in de stad.
Welke rollen zou een sportkundige kunnen vervullen tijdens dit evenement?
Tijdens zo'n groot evenement zijn er veel rollen die een sportkundige zou kunnen vervullen. De rol die ik als sportkundige zou willen vervullen zou de organisatie zijn van de Champions League wedstrijd in Martini Plaza. De wedstrijd van deze omvang wordt niet binnen één week gepland en er moeten voor heel veel zaken worden gezorgd. Martini Plaza moet worden omgetoverd tot een volleybal stadion met plaats voor duizenden bezoekers. De wensen van de bezoekers moeten allemaal worden vervuld en natuurlijk van de spelers en de staf. Een wedstrijd waarbij alles soepeltjes moet verlopen voor iedereen vraagt een goede organisatie en genoeg werknemers om dit te kunnen organiseren.
Wat haal je er persoonlijk uit en hoe vormt je dit als mens/sporter/sportkundige?
Het eerste wat me altijd raakt als mens bij dit soort evenementen is dat alle verschillen tussen de mensen even niks uitmaken. Iedereen is gefocust op hetzelfde team en doet er alles aan om hun erdoor heen te slepen en te juichen. Alle bezoekers zijn als het ware één team en zwaaien op het zelfde moment van links naar rechts en klappen tegelijk. Als sporter is het natuurlijk alleen maar bewonderen hoe dat ene team als een harmonie samen speelt met hetzelfde doel voor ogen. Het fanatisme spat er vanaf en voor elk punt wordt gevochten totdat het punt daadwerkelijk is gespeeld. Het hele team motiveert elkaar en het hele stadion doet mee. Ik hoop dan dat ik op één dag ook zoveel mensen voor me hoor juichen als ik mijn sport beoefen. Vanaf het oogpunt van een sportkunde student is dit natuurlijk een heel mooi evenement om aan mee te werken. Qua sportevenementen is dit nog een redelijk klein evenement vergeleken met de Olympische Spelen of de Wereldkampioenschappen. Om hier een bijdrage te mogen leveren lijkt me enorm bijzonder. Ook al is het achter de schermen, om zo'n evenement op je CV te hebben mogen staan is als sportkundige toch om trots op te zijn.